Dear Diarypeeps,
She’s backkkkk!!! 3 maanden radiostilte. 3 maanden chaos, 3 INTENSE maanden!
Maar ineens voelde het weer goed. Ineens was daar weer de liefde voor het schrijven
en voldoende rust om de draad weer op te pakken.
In vogelvlucht neem ik jullie weer mee 🙂
Waar we waren gebleven…
Zomercarnaval
Eén keer per jaar mag alles. Eén keer per jaar is het feest op straat.
Zomercarnaval Rotterdammmmmmm!! Voordat Princessa er was, gingen we
ieder jaar erheen. Feest in eigen stad.. wat wil je nog meer?!
Maar sinds Princessa voelde het niet meer goed en ging ik niet meer.
Tot vorig jaar. En het was geweldig. De kinderen hebben genoten, maar wij ook.
Dat moest dit jaar opnieuw!
Dus samen met Princessa maakte ik me klaar thuis en reden we richting de stad.
We hebben een vaste standplaats en daar in de buurt kan ik m’n auto makkelijk kwijt
dus dat is super gemakkelijk. Oh, wat heeft ze genoten! Ik vind het heerlijk om haar
zo te zien. Helemaal in d’r sas.
Is dat dan niet eng met je kind erbij? Of lastig? Het antwoord is: nee.
Met de juiste voorzorgsmaatregelen en voorbereidingen heb je een geweldige dag
inclusief je kind(eren)!
*We zijn met een grote groep bestaande uit verschillende leeftijden. Oma’s, tantes,
iedereen gaat mee. Zo zijn er altijd meerdere ogen gericht op de kinderen.
*Neem voldoende water mee
*Neem iets te snacken/eten mee
*Een opvouwbaar krukje om op te zitten, is altijd handig
*Weet waar je de wc’s (snel) kan vinden
*zorg dat je op een veilige plek staat. Ergens waar je gemakkelijk weg kunt, zonder
dat mensen over je heen rennen, mocht de chaos uitbreken.
*Tip van flip: boek ruim van tevoren een hotel in de buurt van de route, zodat je je altijd
terug kan trekken met je kind als dat nodig is.
GEGARANDEERD SUCCES! Tot volgend jaar 😉
PCOS – 12 dagen horror
De blijdschap van Zomercarnaval was gauw vergeten 🙁 Ik begon augustus
met de rode vlag. Na een volle week was die er nog en na 10 dagen was
ik ervan overtuigd dat ik er niet meer vanaf ging komen. Oh, wat voelde
ik me vreselijk. Buikpijn werd rugpijn, rugpijn ging over in hoofdpijn, hoofdpijn
gaf duizeligheid en duizeligheid leidde tot overgeven. Iedere dag de max aan
pijnstillers om maar een beetje de dag door te kunnen komen. This is not human!
Het ergste is.. ik weet ook niet wat ik anders heb gedaan in m’n lichaam/routine
waardoor dit ineens tevoorschijn kwam. Na 3 dagen namen m’n ouders Princessa
over zodat ik kon creperen in vrede. En dat was echt wel even nodig.
Even niemand entertainen, niet hoeven koken (eetlust had ik zelf toch niet) en
niet hoeven verbergen dat ik pijn heb. Heerlijk.
Het heeft uiteindelijk 12 dagen geduurd voordat m’n menstruatie voorbij was.
Maar daarmee was alle ellende nog niet voorbij..
Pijn, pijn, pijn – tijd voor de dokter
Op 17 augustus raakte ik in paniek. Letterlijk iedere dag van augustus had ik
last gehad van hoofdpijn. Eerst zocht ik er niet teveel achter. Ik dacht dat het bloedverlies
me zwak maakte en dat ik daardoor hoofdpijn kreeg. Maar toen dat lang en breed
voorbij was, bleef de hoofdpijn aanwezig. Ik ging in een soort tweestrijd met mezelf.
Er is niks aan de hand, er is niks aan de hand! Maar wat als..?! Nee, er is niks aan de hand!
Altijd fijn ook als dat gevoel in het weekend opkomt.
Gelukkig hebben we een app waarmee je de huisarts kan berichten. Ik maakte er meteen
gebruik van en begon te pennen. Dat ik al 17 dagen last had van hoofdpijn, dat ik
verschillende dingen had geprobeerd (wel pijnstillers, geen pijnstillers, meer water en
eerder slapen) en dat ik me zorgen begon te maken.
Dinsdag moest ik alsnog naar de huisarts. Hij voelde aan m’n schouders, nek en rug
en verwees me per direct door naar de fysio. Stress! Nee toch… niet weer?!