Dear Diarypeeps,
Pffoeee.. na alle commotie van vorige week merkte ik dat ik
deze week echt ”off” was. Geen tijd voor bijzaken op welk front dan ook.
Ik neem jullie gauw mee in de week.
Kinderen en de dood
Ik kan me nog goed heugen hoe ik ermee omging toen ik hoorde dat
alle mensen op de wereld komen om te sterven. Ik nam het zó slecht op.
Er was toen net een zus van een klasgenootje overleden aan leukemie.
Ze zat in groep 8. De shock van een 12-jarige die overleed, was immens.
Nu ik zelf een kind heb, vind ik het nog steeds een vreselijk onderwerp.
We hebben haar ervan verzekerd dat de mensen die overlijden naar
God en Het Paradijs gaan. Maar dat maakt het er niet minder verdrietig
of angstig op.
Uit het niets kwam ze zondagavond stilletjes naar me toe met de woorden:
”Ik wil niet dat opa doodgaat”. Huh???!! Waar komt dit vandaan?
Ze was het haar van haar pop aan het kammen, niks geks op de achtergrond
dus ik had echt geen idee wat de aanleiding was.
Ze had het ook echt over mijn vader. ”Ik wil dat ook niet”, was het beste wat ik
uit kon brengen voordat ik in paniek mijn vader belde :’).
Nadat hij haar duidelijk maakte dat hem niks mankeerde en dat hij geen plannen
had om binnenkort de Heer te gaan bezoeken, legde ze het naast zich neer.
Voor de rest van het gesprek dan. Maar totdat ze in slaap viel, was haar stemming sad.
De volgende dag ging het allemaal wel weer. Ze had met m´n vader afgesproken
dat ze van het weekend zou komen logeren en dat was de dag erna het enige waar
ze (gelukkig!) over sprak.
Thuiswerken
De afgelopen weken sta ik continu ”aan”. Daarmee wordt bedoeld dat je
op ieder moment in de starthouding staat om te handelen. Om weer even
orde op zaken te creëren, besloot ik maandag thuis te werken.
Ik zat goed en wel 2,5 uur achter m’n laptop voordat ik gebeld werd met
de vraag of ik kon assisteren bij een boze, hulpeloze bewoner die last
had gehad van lekkage. Aarzelend zei ik ja. ’s Avonds was dit wel een
reflectiemomentje. Ik wist hoe de rest van de week qua agenda eruit zag, vandaar dat
ik een thuiswerkdag had ingepland. Maar toen het moment daar was, ging ik overstag.
Hmm…
Agressietraining
Afgelopen donderdag was het weer tijd voor een training. Agressietraining deze keer!
Dit is niet de eerste keer dat ik dit moet volgen voor werk of m´n studie. Ik verwachtte
er dan ook niet veel van. Maar man o man wat ben ik verrast. Wat een leuke training
was dit! De trainer had hiervoor in een GGZ-instelling gewerkt en ook de acteur
die hij bij zich had was erg professioneel. We moesten bij alles dubbel kijken of hij
nou nog in z’n rol zat. Ook ben ik weer meer te weten gekomen over mezelf.
Zo stap ik bijvoorbeeld naar gevaar toe. Terwijl anderen een stapje naar achteren doen.
Daarmee geconfronteerd worden, was wel een dingetje. Ik had het ook niet door
tijdens de oefening, maar achteraf kon ik het moment wel weer voor de geest halen
toen de trainer het benoemde.
Daarnaast heb ik ontdekt hoe een bewoner mij op de kast kan krijgen. Iets wat ik
lange tijd niet voor mogelijk hield. Maar de acteur deed het zo goed, dat het toch
naar boven kwam.
Ik heb echt een geweldige dag achter de rug en kan iedereen die te maken krijgt
met agressie in zijn/haar werkveld de training aanraden.
Alone time
Vrijdag na school bracht ik Princessa, zoals afgesproken, naar m’n ouders.
Toen ik ’s avonds terugreed, was het tijd voor de Power-date met m’n nichtje!
We hebben hier zó lang naar uitgekeken. En dit is het laatste seizoen :'(
Ik hou totaal niet van spanning, ik ben echt zo’n meelever die in de bioscoop
wil gillen naar het scherm. Dus ook deze serie kijk ik soms met ogen dicht, haha.
Maar wanneer de aflevering voorbij is, kijk ik het gerust nog 2x over. Zó geweldig
vind ik het!
Zaterdag haalde ik heerlijke Surinaamse Sushi om vervolgens weer lekker te bingewatchen.
Needless to say I had an amazing weekend 🙂
How was yours?
Een hele fijne week toegewenst!
– Love, Maya